Óvenju stór hópur ólíkra dýra teljast til fjörudýra. Þar má m.a. telja seli, fugla, fiska, svo og fjöldann allan af hryggleysingjum. Þeirra þáttur er stærstur hér. Eins og með þörungana, er beltaskiptingin augljós meðal dýranna. Brimasemi og botngerð ræður miklu um samsetningu fánunnar.

Það hversu oft og lengi hinir ýmsu hlutar fjöru eru undir sjó eða á þurru, hefur mótandi áhrif á lífríkið. Neðri hluti fjöru er oftar og lengur á kafi en allra efstu svæðin og um miðbikið er ræma sem flæðir á og af í öllum sjávarföllum. Fjara helst að jafnaði lengur rök þar sem brimasamt er. Fíngerður sandur heldur betur í sér raka en gróf möl og sjór rennur hraðar af fjöru eftir því sem halli hennar er meiri. Á fjöru getur sjór setið eftir í dældum, gjótum og skorningum, og raki helst lengur í þangi vöxnum fjörum en á beru grjóti. Þar sem brim er mikið eru flestar lífverur fastar við botn, en þó geta hreyfanleg dýr þrifist í skjóli undir þanginu. Því minna brim, þeim mun meira er um hreyfanleg dýr í fjörunni. Aðrir eðlisþættir, eins og selta, hitastig sjávar og hvort fjara veit móti sól eða er skuggsæl, hafa einnig áhrif á tegundasamfélög í fjörum.