Nytja – Plöntur

Plöntur

Fjölmargar fjöruplöntur, bæði þörungar og háplöntur, hafa verið nýtt hér á ýmsan hátt um aldir eins og fram kemur í inngangi þessa kafla. Um tíma varð nokkur lægð í nýtingu þörunga, en á síðustu árum hefur hlaupið mikið líf í hana aftur, sérstaklega til manneldis. Einnig hafa þörungar verið skornir á Breiðafirði síðan 1976 og  þurrkað og malað klóþang og hrossaþari nýtt sem aukefni í áburð, í vinnslu matvæla- og dýrafóðurs sem og í snyrtivörur.

Hlunnindi og nytjar úr fjöruflórunni fyrr og nú. h = sérstaklega tekið fram að sé aðeins nýtt í harðærum. Stuðst við Lúðvík Kristjánsson, Íslenska sjávarhætti 1 og Íslenska matþörunga eftir Eydísi Mary Jónsdóttur o.fl.
		Mannamatur/ Lækningajurt	Skepnufóður/ fjörubeit	Brenni	Áburður
Brúnþörungar	Beltisþari	x	x		x
	Bóluþang	h	x	x	x
	Dvergþang	x	x	x
	Hrossaþari	x	x	x	x
	Klapparþang		x	x
	Klóþang	?	x	x	x
	Marinkjarni	x	x		x
	Skollaþvengur	x			x
	Skúfaþang			x
	Stórþari	h	x	x	x
Rauðþörungar	Fjörugrös	x	x		x
	Purpurahimna	x	x
	Sjóarkræða	x	x
	Söl	x	x
	Þangskegg	x
Grænþörungar	Maríusvunta	x
	Slafak	x
Háplöntur	Fjöruarfi	x	x
	Fjörukál	x
	Marhálmur	h	x		x
	Melgresi	x
	Sæhvönn	x
	Sjávarfitjungur		x
	Skarfakál	x	x

Ýmsar fleiri nytjar tíðkuðust, marhálmur var nýttur í einangrun húsa og dýnur, melgresi í reiðing og til sauma, sæhvönn var fyrst og fremst lækingajurt. Og er þá ekki allt upptalið.